रथचक्र - श्री. ना. पेंडसे



आपल्या पोटच्या मुलांनी शिकावं, त्यांना समाजात मानाने जगता यावं; यासाठीच केवळ आपलं आयुष्य वाहून घेणाऱ्या 'आई' ची ही कहाणी. 
संन्यासी नवरा, त्रासदायक दीर - जावा या सगळ्या कचाट्यातून एकटी बाहेर पडून ती मुलाला शिक्षण देते परंतु खस्ता खाऊनही आयुष्याच्या शेवटी आत्महत्येशिवाय तिचाकडे कोणताच पर्याय उरत नाही.
कादंबरी ही नेहमी खऱ्या आयुष्याचं प्रतिनिधित्व करते हे माहित असूनसुद्धा चित्रपटाप्रमाणे HAPPY ENDING ची सवय लागलेल्या मनाला 'रथचक्र' चा शेवट चटका लावून जातो. 
'गारंबीच्या बापू'स तोडीस तोड कादंबरी म्हणता येईल.

 From My Book Shelf : https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10204839525499163&l=9e0032b9ba

 BookGanga : http://www.bookganga.com/eBooks/Books/details/5450274793712697998?BookName=Rathchakra


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

गोफ - गौरी देशपांडे

Image
गोफ - गौरी देशपांडे हळुवार गुंफत जाणारा गोफ. एकमेकांत गुंफत जाताना गाठ बसण्याची शक्यता अधिक. पण अलगत गुंफत जाणारा हा गोफ तसाच अलगद सोडवता यायला हवा, ती खरी कला. सासू - सुनेच्या नात्यातला हा गोफ लेखिका लीलया विणत गेली आहे. कथेतली २ महत्वाची पात्रं माँ(सासू) आणि वसुमती (सून), या दोघींच्या बाजूने उभं राहून आपण विचार करायला लागतो. या दोघींच्या आजूबाजूच्या पत्रांनाही या दोघींच्या गोफात गुंतवायला लागतो. गौरी देशपांडे च कोणतंही पुस्तक घ्या, तिचं लिखाण डोक्यात शिरणे कठीण. अचानक कोणतं पात्रं कसं कथेत शिरेल नाही सांगू शकत नाही. आपण विचार करतो, काय हे अचानक? परंतु कथा जशी पुढे सरकत तेव्हा हा गोफ उलगडत जातो. कथेतले मला भावलेले काही परिच्छेद मी इथे देत आहे - "पण एकाएकी पोटातून वाटलं, की मुले किती आईबापांना चकवतात! अगदी अनाथाश्रमातच टाकून नाही दिले मुलांना, तर कसलेही दुष्ट आईबापसुद्धा एखाददुसरा तरी मायेचा कण आपल्या बरक्याश्या पोरावर फेकतातच. आणि ते सारे कण चोखून घेत मुले 'मोठी' होतात. आणि तिथेच तर सारा घोटाळा माजतो. थोर होऊन तोंडास तोंड देणाऱ्या, आपल्याइतक्या उं
Read more

एकेक पान गळावया - गौरी देशपांडे

Image
गौरी देशपांडे याचं लिखाण सहज, सोप्प अस नक्कीच नाहीये. ते पचनी पडायला वेळ लागतोच.  'एकेक पान गळावया' हे मी वाचायला घेतलेलं गौरी च पाहिलंच पुस्तक. पहिल्या प्रकरणातच गौरी ही लेखिका म्हणून काय असामी आहे याची खात्री पटली. प्रकरण १: कारावासातून पत्रे - निम्म्याहून अधिक गोष्ट वाचेपर्यंत सगळ 'डोक्यावरून'च जात होतं, हे मी प्रामाणिकपणे काबुल करेन. परंतु जेव्हा लेखाच्या शेवट ला पोहोचतो, तेव्हा नक्की 'कारावासातून पत्रे' हे शीर्षक का दिलंय याचा उलगडा होतो. प्रकरण २: मध्य लटपटीत - आयुष्यात नक्की काय हरवलंय याचा शोध घेता-घेता जेव्हा कथेच्या शेवटी आपणच आपल्याला गवसतो, तेव्हा मनात तरळत राहतो एक चिरंतन आनंद. प्रकरण ३: एकेक पान गळावया - आयुष्यातले बंध; म्हटले तर सोपे, म्हटले तर क्लिष्ट; तेही लेखिकेने इतक्या सहजतेने उलगडलेले आहेत. घरातल्या प्रत्येक सदस्याने वाचावी अशी ही कथा. आई-वडील-मुलं यांच्यातील भावनाबंध exact मांडले आहेत. ही कथा वाचताना लेखिका प्रत्येकाला त्या-त्या जागी उभं राहून विचार करायला लावते. तळ टीप: वाचकांनी 'कारावासातून पत्रे ' सर्वात शेवटी वाचण्यास घ्याव
Read more

भिन्न - कविता महाजन

Image
भिन्न - कविता महाजन 'एड्स' हा गाभा, या गाभ्याभोवती फिरणाऱ्या 'भिन्न' व्यक्तिरेखांच्या नजरेतून साकारलेली ही कादंबरी. भिन्न वाचून मन सुन्न नाही झालं तर नवल. एड्स या आजाराविषयी आधीच एवढे समज-गैरसमज आहेत, कि या बद्दल खुलेपणाने चर्चा होणं दूरची गोष्ट. २००५ च्या आकडेवारीनुसार जगात आजपर्यंत एकूण ३ कोटी ८६ लाख HIV ग्रस्त आहेत, आणि २८ लाख लोक एड्स ने मरण पावले आहेत. ही आकडेवारी आटोक्यात आणण्यासाठी एकमेव उपाय आहे, समाज प्रबोधन आणि HIV ग्रस्त रुग्णांकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन बदलणे गरजेचं आहे. HIV च्या प्रसारणाचं मूळ जातं वेश्या आणि तृतीयपंथीयांकडे त्यामुळे साहजिकच समाजाचा त्यांच्याकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन एकूणच वाईट आहे. पण खरंच त्यांना या आजाराविषयी काहीच माहित नाहीये का, का ही लोकं आपल्यासारखे चांगली कामं करून पोट भरू शकत नाहीत, याचं अभ्यासपूर्ण विश्लेषण लेखिकेने या कादंबरीत केलेलं आहे. कादंबरी वाचून झाली कि आपोआप समाजाच्या या घटकांकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन बदलून जातो. वेश्या असोत, तृतीयपंथीय असोत, समलिंगी संबंध ठेवणारे असोत, drug addict असोत... त्यांच्य
Read more